’90’lı yılların tarihine devam ediyoruz. Bir yandan yazarlar, yayıncılar düşüncelerinden dolayı yargılanırken bir yandan da ülke yönetiminde “ciddi” pay sahibi durumuna gelen gazetelerimiz tiraj için promosyon hareketine girişirler. Sofra takımları, battaniyeler, yastıklar, bardak setleri, oyuncaklar, gecelikler havada uçuşmaya, “dağıtım” merkezlerinden ev içlerine doğru süzülmeye başlamıştır.

Bir daha böyle bir seferberlik başlarsa dikkat edilsin: İlanda gördüğünüz müzik seti ile eve gelen arasında boyut farkı bir hayli fazla oluyor.

Neyse, konu kitap promosyonuna dayanıp bir de tartışmaya açılınca Cumhuriyet gazetesi yayıncılara mikrofon uzatmış, Erdal Öz de şöyle yanıtlamış: “Ben bu girişimin kitap okuru yaratacağını sanmıyorum. Ayrıca o kitaplar bir süre sonra işporta tezgâhlarında değersiz meta olarak görülecektir. Kitabın bu kadar güçlükle çıktığı bir ülkede kitabı bu kadar değersizleştirmeye gerek yok sanıyorum.”