Uluslararası Hayvanları Koruma Vakfı (IFAW) tarafından 2002'de ilan edilen Uluslararası Kedi Günü özellikle sahipsiz, bakıma muhtaç kedilerin durumuna dikkat çekmek ve bu konuda farkındalık yaratmak amacıyla kutlanıyor. IFAW şubeleri olan ülkelerde bugün hasta kedilere ücretsiz veterinerlik hizmeti sunuluyor, sahipsiz kediler sahiplendiriliyor. IFAW’ın bir amacı da 17 Şubat'ta Avrupa'da, 29 Ekim'de ABD'de, 1 Mart'ta Rusya'da kutlanan Dünya Kediler Günü'nü tüm dünyada aynı gün kutlanan bir gün haline getirmek.

Masa başında çalışanlar, yazanlar bilir, bir kediniz varsa o da sizinle birlikte oturur, bilgisayarınıza, müsveddelerinize ortak olur. Charles Dickens da yazarken masasından ve yanı başından ayrılmayan kedisi Bob’un ölümünden sonra mektup bıçağının tutmaç kısmına Bob’un patisini taktırmış. Böylelikle Bob’dan hiç ayrılmamış. Zaten Dickens’ın, “Bir kedinin sevgisinden daha büyük bir armağan olabilir mi?” sözü de günün anlam ve önemine cuk oturuyor.

Biz de Can Yayınları’ndan kedileri merkezine almış kitaplardan bir seçki hazırladık. “Bir kedi kadar gizemli yazabilmeyi isterdim,” demiş Edgar Allan Poe. Bir kedi kadar gizemli mi yazdılar bilemiyoruz ama kedileri anlattılar hatta başkahraman yaptılar. İşte kedilerin sınırsız bir hayal gücü ve kurgu dünyası sunmasının hiç de şaşırtıcı olmadığını gösteren kitaplar:  

Kedi Gülüşü / Deniz Kavukçuoğlu

İnsanların kedilerle ilişkileri ile sevgilerini, kedili yaşamları ve insanların kedilere bakışını anlatan kitabın çıkış noktası yazarın kendisine, “Kediler de güler mi?” diye sorduğu soruya yanıt ararken ortaya çıkmış.

Kedisine cambazlık yaptırdığını sanan ‘sahip’ aslında kedisine cambazlık yapıyordur.

Kedi Murr’un Hayat Görüşleri / E.T.A. Hoffman

Edebiyat sever ev kedisi Murr yaşamöyküsünü yazma hayaliyle orkestra şefinin anılarını kaleme aldığı sayfaları müsvedde olarak kullanmaya başlar ve tüm sayfalar iç içe girer. Sıradışı bir ikili anlatımın olduğu kitapta Kedi Murr’un başından geçenler de ayrıca keyifli.

Ben daha minicik bir kediyken bile, asla patimi kendi gözüme sokmadım, ateşe ya da lambaya dokunmadım, vişne püresi yerine ayakkabı boyası yemedim, oysa küçük çocuklarda buna çok sık rastlanır.

Uygarlığı Değiştiren 100 Kedi / Sam Stall

Tamamı gerçek hikâyelerden oluşan uygarlık tarihine katkıda bulunan, birçok sanatçıya, biliminsanına yoldaşlık eden kedileri tanıştırıyor okurla ve onların hikâyelerini anlatıyor. Yazar kitapta ünlü kedileri esin perileri, öncüler, karşı kahramanlar ve kahramanlar olarak sınıflandırırken hikâyeleri son derece eğlenceli bir anlatımla sunuyor.

Tipik bir kedi gamsızdır; insan ırkı ne yapmış, ne etmiş, umurunda değildir. Kişiliğinin belki de en önemli unsurudur bu.

Kedi Mektupları / Oya Baydar

“Bu romandaki kahramanlardan yalnızca kediler gerçektir” uyarısıyla başladığı kitabında yazar, kedilerin insanların dünyasını anlamak adına koku yöntemiyle geliştirdikleri teknikle insanlara bıraktıkları mektupları anlatıyor. Kedilerin bizleri nasıl gördükleri ve birbirleriyle kurdukları iletişimi aktarıyor okura.

Çocuklardan nefret ederim. Bugüne kadar küçük çocuk seven hiçbir kediye rastlamadım. Çocuklu evlerdeki kediler, bazen sahiplerine yaltaklanmak için evin çocuğunu sever gibi görünürler, ama inanmayın. Küçük çocuklardan hoşlanmak çok köpekçe bir şey. Bana göre değil...

Usta ile Margarita / Mihail Bulgakov

İki ayrı zaman diliminde geçen hikâyede, bu zamanların ikisine de tanıklık eden Şeytan’ın yardımcısı serseri kedi Behennot kitabın kedi karakteri. Kendisi votka içiyor, sigara tüttürüyor, satranç oynuyor, o bir kara kedi; inanılanın aksine şans getiriyor.

Şimdiden, kendine güveninin azaldığını ortaya koyan bir sesle, "Dostoyevski öldü," dedi kadın.

"Protesto ediyorum!" diye ateşli bir sesle haykırdı Behennot. "Dostoyevski ölümsüzdür!"

Şairin Kedisi / Adnan Binyazar

Söz konusu şair, Cahit Külebi; kedi de onun kedisi. Yazar kitapla aynı adı taşıyan öyküsünde kediyi bize ayrıntılarıyla anlatıyor. Kendi gözlemlerini, Külebi’nin hayatındaki yerini, hâkimiyetini… Külebi’nin evindeki bir dost toplantısında Ahmed Arif’in, “Kurban olurum,” diyerek kediyi kucağına alarak nasıl sevdiğini de.

Kedi değil, sanki kimse dokunmasın diye oyuncaklarının üstüne tünemiş aslan yavrusuydu. Ne zaman yüzüne baksam, onun beni önemsemediği duygusuna kapılıyordum.

Kuyu ve Sarkaç / Edgar Alan Poe

“Kara Kedi” adlı öyküde Poe alkolik bir adamın belki de dinginliği ve huzuru çağrıştıran kedisine, genel olarak kedilere yaptığı işkenceleri, iyiliğe karşı kötülük yapma ihtiyacını ve her işkenceden sonra kendi iç sesini dinleyen bir adamın hikâyesini anlatıyor. Baştan uyaralım, okurken zorlanabilirsiniz.

Hâlâ içimde bir parça vicdan kalmış olmalı ki, bir zamanlar beni çok seven bir yaratığın benden hoşlanmadığını belli etmesi önceleri bana acı verdi. Ama çok geçmeden, bu his yerini öfkeye bıraktı. Bunları, nihai ve kaçınılmaz çöküşüm olan SAPKINLIK ruhu izledi.

Kediler Güzel Uyanır / Yekta Kopan

"Tarçın Kokusu" adlı kısa öyküsünde sabaha "üzgün", "rezil" ve "gırtlağına kaçmış bir harfle" uyanmanın yalnızlığını ve acısını anlatıyor yazar. Oysa bir kedi güzelliğiyle uyanmak da vardır!

"Kediler güzel uyanır!"

Sen, ey ruhuma şifa veren büyücü, sen öyle yatarken başında duruyorum. Ben artık uyuyamam uyumasına da, senin kedi güzelliğiyle uyanacağın günü bekliyorum.