MIHAIL LERMONTOV, 1814’te Moskova’da doğdu. İlk şiirlerini, İngiliz romantik şairi Lord Byron’dan esinlenerek yazdı. Bir süre Moskova Üniversitesi’nde okuduktan sonra, Petersburg’a giderek harp okuluna girdi. Varvara Lopuhina’ya duyduğu derin ama karşılıksız aşk, Prenses Ligovskaya adlı şiirine ve başka yapıtlarına yansıdı. Şair Aleksandr Puşkin’in bir düello sonucu ölmesinden etkilenerek kaleme aldığı ağıt, çarlık sarayında duyulur duyulmaz, Lermontov tutuklanarak Kafkasya’daki bir alaya sürüldü. Başkente döndükten sonra yazdığı şiirlerle büyük ilgi toplayarak Puşkin’in ardılı olarak nitelendirildi. Olgunluk döneminin ürünü olan Zamanımızın Bir Kahramanı (1840) adlı romanı, Rus edebiyatının düzyazı türünün gelişiminde önemli bir rol oynadı. Lermontov, 1840’ta Petersburg’ da Fransız büyükelçisinin oğluyla düello yaptığı için yeniden Kafkasya’ya sürüldü. Bunu izleyen dönemde Rus lirik şiirinin başyapıtlarını veren genç şair, 1841’dePyatigorsk’ta bir başka subayla yaptığı düello sonucu henüz 27 yaşındayken yaşama veda etti.