Sıcak bir ilkbahar günü biterken, Patriarşiye Göleti gezisinde iki yurttaş göründü.[1]

Mihail Bulgakov’un başyapıtı Usta ile Margarita bu cümleyle açılıyor. Romanın “Yabancılarla Sakın Konuşmayın” adlı ilk bölümünde bir edebiyat dergisinin genel yayın müdürü, Mihail Aleksandroviç Berlioz ile bir şair, İvan Nikolayeviç Ponirev İsa’nın varlığıyla ilgili tartışırken karşılarında gizemli bir yabancı beliriyor:

... önündeki boğucu hava bir anda yoğunlaştı; çabucak, saydam ve çok garip görünüşlü bir yurttaşın koyuluğuna dönüştü. Adamın küçücük kafasında bir jokey kasketi vardı, havaya karışan gölgesi, kareli, kötü bir ceketin içine gömülmüştü. Söz konusu yurttaş, upuzun boylu –iki metreye yakın– daracık omuzlu, inanılmayacak kadar da zayıftı. Yüzünde enikonu alaycı bir ifade olduğunu da bilmenizi isterim.[2]

Bir süre sonra yabancının Şeytan olduğunu, yanında asistanı Korovyev, iki ayak üzerinde yürüyen ve “domuz yavrusu kadar iri bir kara kedi” ile çırılçıplak bir cadıyla Moskova’ya indiğini anlıyoruz.

Tüm hikâyenin başlangıç noktası olan Patriarşiye Göleti’nde 2012 yılında bir gece bir tabela beliriyor:

“Yabancılarla Sakın Konuşmayın” yazan ve görselinde Profesör Woland (Şeytan), Korvyev ve siyah kedinin göründüğü tabelayı, gölette Bulgakov’a dair herhangi bir anıt olmamasına sinirlenen bir vatandaş koyuyor. Daha sonra belediye tabelanın orada bulunmasının herhangi bir yasayı çiğnemediğini, aksine Bulgakov’un ölümsüz eserine bir saygı duruşunda bulunduğunu söyleyerek tabelayı indirmeyeceklerini açıklıyor.

Böylece tabela Patriarşiye Göleti’nde hâlâ duruyor. Yolu düşen meraklı okurlar uğrayabilir. Yolu düşmeyecek olanları ise Bulgakov’un sözleriyle romanın büyülü sayfalarına davet ediyoruz:

İzle beni, okur! Kim dedi sana, bu ölümlü dünyada bağlılık üzerine kurulu gerçek, sonsuz aşk yoktur diye! O yalancının pislik kusan dili koparılsın! İzle beni sevgili okur, yalnız beni! Böyle bir aşkın var olduğunu sana göstereceğim![3]

Kaynak: The Moscow Times.