Cemil Kavukçu, edebiyatımızın son dönem mucizelerinden biridir. Fethi Naci ustamızın son büyük övgülerinden birini almıştı; eli neye değse öykü oluyor, demişti Fethi Naci onun için. Kavukçu, verimliliği ve niteliğiyle öykücülüğümüzün çıtasını da, değerini de yükseltti, okura bambaşka bir öykü dünyası sundu.

Kavukçu’yu okumaya başlaması için okura türlü yollar önerebilirim. Bildiğiniz gibi, okurun nasıl bir okur olduğu önemlidir burada. Kimimiz yazarın son yazdıklarını merak ederiz. Daha önce onu hiç okumamış olsak bile. Burada şöyle bir tutum vardır belli belirsiz: En iyisi, en son yazdığıdır… Kimimiz bir yazara bir yerlerde rastlayıp da sevdiysek onu, başa dönmek isteriz. Yazarımızın yazdıklarını sırasıyla okumak için ısrar ederiz.

Okur sınırsızlık demektir. Kaç kişiysek, o kadar da okur türü vardır diyebilir miyiz?

Kendi adıma “aylak okur”luğu tercih ettiğim, yazarların ve kitapların içinde el yordamıyla ilerlediğim ve keşfetmekten hoşlandığım için, bütün bu okuma biçimlerinin anlaşılır olduğunu düşünürüm. Kişinin kitaba yaklaşımı günden güne değişebilir. O nedenle, Cemil Kavukçu’yu okumaya başlayacaklara önerim şöyle:

1. Pazar Güneşi

Pazar Güneşi ilk kez 1983’te basılmış. Kitapta yazarın daha sonra da hep içinde dolaşacağı kasabayı bulabilirsiniz. Kitap size ana coğrafyanın ve ana duygunun ilk fotoğrafını verecektir. Pazar Güneşi’nde öncelikle çocukların gözünden, bakacaksınız. Burası daha sonraki kitaplarda daha derin, neredeyse başlı başına bir kişi gibi anlatılacak yer. Çocuklar, kadınlar, umutsuz gençlerle tanışıyorsunuz.

2. Uzak Noktalara Doğru

Bu, birkaç kez bayılarak okuduğum bir Cemil Kavukçu kitabı, anlatımının alabildiğine yalınlaştığı, dille birlikte öykü kişilerinin de çeşitlendiği, biçimlendiği kitap. Kitabın adıyla birlikte Kavukçu’nun öykülerinin de etkili biçimde kendi sorununu ortaya koyduğu görülecektir. “Uzak noktalara doğru” gitmek hangimiz için ne kadar mümkündür? Pazar Güneşi’nin aydınlattığı sıkıntıdan kurtulmak için bir motora binmek yeterli olacak mıdır?

3. Başkasının Rüyaları

Cemil Kavukçu’nun (onlardan kurtulmak ister gibi) önceki kitaplarda anlattığı öykü kişilerini bir araya getirdiği, ilk kez hafif fantastik öğeler denediği kitabı. Kitapları içinde bir dönüm noktasını da temsil ediyor. Karakterleri çeşitleniyor, anlatımda yalınlığı doruğa çıkıyor.

4. Mimoza'da Elli Gram

Cemil Kavukçu'nun öykülerinde adı geçen Mimoza Meyhanesi, hem onun öykülerini iyi bilenler hem de Bursalılar için farklı anlamlar taşır. Yazarın yaşamından izler taşıyan bu kitapta birbirine bağlı öyküler var ve bu öykülerin odak noktasını da Mimoza oluşturuyor. Buraya "takılan" insanları tanıma, onların hikâyelerine tanık olma olanağı buluyoruz. Peki 50 gram nedir? Onu da kitabı okuyarak öğrenebilirsiniz.

5. Maviye Boyanmış Sular

Ve son olarak, yani Cemil Kavukçu’yu okumaya başlamanın sonu olması açısından, bir derleme. Bu “derleme” tembel okura sığınak olmasın elbette: Maviye Boyanmış Sular… Kitapta Kavukçu’nun kendi öykülerinden seçtiği on üç deniz öyküsü var…